Realitzador d’efectes violents, combinà el realisme més descarnat amb un cert aire poètic. El 1963 fou premiat a Canes per Harakiri. Altres films seus són Magokoro (‘Sinceritat’, 1953), Ningen no joken (‘La condició humana’, 1959-61), de tres episodis, Kwaidan (1964), de quatre episodis, Nipon no seishun (‘Un japonès acabat’, 1968), Kaseki (‘Fòssil’, 1976), Moeru aki (‘Llum de tardor’, 1979), Tokyo saiban (‘El procés de Tòquio’, 1983), Shokutaku no nai ie (‘Taula buida’, 1985)