Julija Žemaitė

(Bukanté, 1845 — Marijampolé, 1921)

Nom amb què és coneguda Julija Beniuševičiutė-Zymantienė, novel·lista lituana.

D’origen camperol, s’inicià molt tard en la literatura, amb la novel·la Rudens vakarą (‘L’última tardor’, 1894), i continuà amb Petras Kurmelis (1898), Sučiuptas velnias (‘El diable atrapat’, 1898) i Prie dvaro (‘Al bé’, 1902), entre d’altres, escrites en una saborosa llengua popular i amb un estil realista, intuïtiu, amb què descriu la vida rural del seu país.