Participà en la revolució del 1831, i fou diputat de l’assemblea nacional. Home d’una gran activitat política, professà a les universitats de Torí i Roma. Escriví poesies de to classicista (Inni sacri, 1832; Nuove poesie, 1835) i treballs filosòfics (Confessioni di un metafisico, 1850) i autobiogràfiques (Lettere dall’esilio, edició pòstuma, 1899).