llengua comuna

f
Lingüística i sociolingüística

Llengua coneguda o suposada que ha donat origen a una família lingüística (indoeuropeu, llatí).

Per extensió, hom anomena també així la llengua de caràcter més o menys uniforme, oposada als dialectes, procedent d’una reducció a unitat i que és utilitzada en tot un domini lingüístic.