xaibanita

šaybanī (ar)

f
m
Història

Membre de la dinastia musulmana sunnita uzbeka fundada per Šaybānī Ḫān.

Amb capital a Samarcanda i a Bukhara, governà la Transoxiana (1500-1599) Una branca de la família s’establí a Sibèria, fins que, al s XVII, fou enderrocada pels mongols calmucs.