xava

m
adj
Lingüística i sociolingüística

Dit del parlar propi d’alguns sectors de Barcelona amb una clara influència del castellà, caracteritzat per la neutralització de les oposicions sorda-sonora en la sorda corresponent i que elimina la diferència entre vocals obertes, tancades i neutres, fent-ne una pronúncia d’obertura mitjana a la manera castellana.