Leopoldo de Luis

(Còrdova, 11 de maig de 1918 — Madrid, 20 de novembre de 2005)

Nom amb què és conegut el poeta i crític literari andalús Leopoldo Urrutia de Luis.

La seva poesia s’inscriu dins una lírica humana i intimista: publicà, entre d’altres, els reculls La luz a nuestro lado (1964), Con los cinco sentidos (1970), Huésped de un tiempo sombrío (1948); El extraño (1955), De aquí no se va nadie (1968, premi Ausías March); Entre cañones me miro (1981); Una muchacha mueve la cortina (1983); Los caminos cortados (1990); Generación del 98 (1999); i Cuaderno de San Bernardo (2003). Com a crític és autor, entre altres treballs, de Vicente Aleixandre (1970), Antonio Machado, ejemplo y lección (1975) i La poesía aprendida (1975), recull d’articles sobre literatura castellana contemporània. El 2003 rebé el Premio Nacional de las Letras.